جاذبه

جاذبه

من مانده ام و با کلی خاطره

در کنارت اما با کلی فاصله

ای اشک همدم روز هاو شب های من

تو میخندی گویی نداری حوصله

دفتر شعر من پر است از القاب تو

از آه من نمیترسی؟نداری واهمه؟

آسمان ،چشمان تو بود میدانم

آدم به آدم میرسد میدانی؟ قانون جاذبه

عشق ساروان را در بیایان می کُشد

وای از آن که ندارد روزی قافله

هر شیشه بر سنگ نگاهت نگاه کرد شکست

شاید بر نگاهت خوانده جادوی ساحره

حسن بیگی (محّب)